Review: Disney Illusion Island

In een wereld waar muizen als helden worden gevierd en eenden in matrozenpakken zonder enige vorm van ironie worden gerespecteerd, betreedt Disney Illusion Island het toneel als een kleurrijke achtbaan vol vriendschap, platformactie en heerlijk absurde logica. Mickey Mouse en zijn beste vrienden trekken eropuit voor een avontuur en jij bent uiteraard van harte uitgenodigd. Bewapend met sprongen, charme en een gezonde dosis nostalgie, stap je in een wereld waar alles nét even magischer aanvoelt.

In 2023 verscheen Disney Illusion Island Starring Mickey & Friends exclusief voor de Nintendo Switch. De charmante animatiestijl, de onvergetelijke personages en die onweerstaanbare Disney-magie wisten spelers van alle leeftijden meteen te betoveren. En toch? Ik bleef aan de zijlijn staan. Mijn Switch lag ergens achterin een kast, bedolven onder een dikke laag stof en vergetelheid. Maar deze game bleef roepen. Zachtjes. Fluisterend. Alsof Mickey zelf mijn naam noemde. Want laat ik eerlijk zijn: ik heb een zwak voor een goede platformer. Helemaal als ik die samen met anderen kan spelen. En als er dan ook nog Disney in de titel staat? Dan ben ik verkocht. Disney zit diep in mijn hart. Ik vroeg mijn vriendin ten huwelijk onder de Millennium Falcon in Walt Disney World. We vierden onze huwelijksreis in Disneyland Anaheim, bezochten meteen daarna Shanghai Disneyland, Hong Kong Disneyland, Tokyo Disneyland én boekten vervolgens bij tihuiskomst een Disneycruise om het verhaal compleet te maken. Opgegroeid met Mickey, Donald, Goofy en talloze Disney-klassiekers voelde Illusion Island vanaf de allereerste minuut als thuiskomen. En nu, met de release van Epic Mickey: Rebrushed vers in het achterhoofd, voelt het extra speciaal om opnieuw op avontuur te mogen met mijn favoriete muis in een spel dat net zo charmant, speels en hartverwarmend is als hijzelf.

In de gloriedagen van de Sega Mega Drive waren Disney-games als Castle of Illusion en World of Illusion ware hoogtepunten in het platformgenre. Zeker als je even geen zin had in die ene blauwe egel met zijn roekeloze snelheid. Helaas bleef de legendarische Illusion-reeks steken in die periode, tenzij je de fijne, maar bescheiden remake van Castle of Illusion op de Xbox 360 meetelt. Tot nu. Disney Illusion Island is misschien geen direct vervolg, maar het ademt de ziel van die klassieke spellen. Deze keer stappen Mickey, Minnie, Donald en Goofy samen het mysterieuze eiland Monoth binnen voor wat een onschuldige picknick lijkt. Maar natuurlijk, het is Disney, is niets wat het lijkt. In plaats van sandwiches en sapjes wacht hen een avontuur. Ze blijken allemaal een uitnodiging te hebben ontvangen… maar niet van elkaar. De mysterieuze afzender is Toku, een konijnachtig wezen dat hun hulp nodig heeft: drie magische boeken zijn verdwenen, en zonder die boeken verkeert het eiland in groot gevaar. Donald heeft er natuurlijk geen zin in, maar Mickey, Minnie en Goofy twijfelen geen moment. Ze trekken hun schoenen stevig aan en springen met volle overtuiging dit nieuwe avontuur tegemoet.

Wat deze game vanaf seconde één bijzonder maakt, is de manier waarop het aanvoelt als een aflevering van The Wonderful World of Mickey Mouse. De tussenfilmpjes zijn prachtig geanimeerd in precies die stijl: fel, vloeiend en vol karakter. Het helpt enorm dat de originele stemacteurs weer van de partij zijn: Bill Farmer als Goofy, Bret Iwan als Mickey, het voelt als thuiskomen in een wereld die je al kent, maar opnieuw mag ontdekken. De geanimeerde filmpjes zijn niet alleen mooi, maar ook goed getimed. Ze onderbreken nooit te vaak of te lang, maar bieden precies voldoende verhaal, humor en ademruimte tussen de speelse platformsegmenten. De vertellingen zijn pakkend voor jonge spelers, maar bevatten genoeg slimme knipogen en warmte om ook volwassen Disney-fans moeiteloos mee te nemen.

Een groot deel van de charme van Disney Illusion Island komt voort uit het bekende viertal in de hoofdrol. Hierbij mag je als speler zelf kiezen met wie je speelt. Of je nu kiest voor Mickey, Minnie, Goofy of Donald, één ding is zeker: ze zijn stuk voor stuk in topvorm. Donald is heerlijk chagrijnig zoals we hem het liefste zien. Hij heeft nergens zin in, moppert op alles en iedereen, en zou veel liever met een deken op de bank liggen dan een eiland vol vreemde figuren proberen te redden. Goofy is, zoals altijd, de goedhartige kluns met een tomeloze liefde voor eten, wat dan ook regelmatig leidt tot hilarische opmerkingen en situaties. Mickey en Minnie vormen het droomteam: positief, behulpzaam en altijd gericht op het welzijn van anderen. Ze zijn het kloppend hart van de groep. De onderlinge interacties zorgen continu voor een glimlach. De dialogen zijn scherp geschreven, vol grapjes die jong én oud aanspreken, en weten het moderne Disney-gevoel te vangen zonder hun klassieke charme te verliezen. Wat opvalt is dat ontwikkelaar Dlala Studios de personages echt tot leven laat komen. Tussen de actie door zijn er kleine momentjes waarin hun persoonlijkheid mag stralen. Het zijn precies die momenten, een opmerking, een blik, een grapje, die ervoor zorgen dat het voelt alsof je écht met oude vrienden op pad bent.

Wat Illusion Island extra interessant maakt, is hoe het afwijkt van zijn voorgangers. Geen traditionele levelstructuur deze keer, maar een heuse Metroidvania-aanpak. De wereld van Monoth is één groot, verweven speelveld, gevuld met geheime doorgangen, verzamelobjecten en plekken die pas toegankelijk worden zodra je nieuwe vaardigheden hebt geleerd. Kun je ergens niet bij? Kom later terug met een nieuwe kracht en probeer het opnieuw. Het stimuleert verkenning, nieuwsgierigheid en het gevoel van ontdekking op een manier die goed past bij deze Disney-setting. Vaker dan eens betrapte ik mij erop dat ik compleet van het pad af ging om op onderzoek te gaan en helemaal verloren te raken. Je leert al snel extra moves, zoals een dubbele sprong, een krachtige grondstomp of de mogelijkheid om tegen muren op te klimmen. Toegegeven: dit zijn geen baanbrekende innovaties binnen het platformgenre. Maar het is de uitvoering die alles doet schitteren. De besturing is strak, responsief en uiterst verfijnd. Elke sprong, elke beweging voelt exact zoals je het wilt. Als je mist, weet je dat het lag aan jezelf, niet aan het spel.

Hoewel het eiland wemelt van de vijanden, draait Illusion Island opvallend genoeg niet om gevechten. Sterker nog: er zit helemaal geen combat in het spel. Je springt niet op tegenstanders, je ontwijkt ze. Zelfs de eindbazen zijn geen vechtersbazen, maar uitdagende platformpuzzels die je behendigheid testen in plaats van je vuisten. Het maakt het spel verrassend verfrissend. Alles draait om bewegen, springen, glijden, klimmen en het verkennen van deze kleurrijke wereld. Dat maakt de game niet alleen origineel, maar ook toegankelijk voor jongere spelers en minder ervaren gamers. Je hoeft geen combo’s te leren of reflexen te trainen, alleen je gevoel voor timing en avontuur is van belang. Hoewel je kunt kiezen uit vier verschillende personages, speelt elk personage exact hetzelfde. Of je nu als Mickey, Goofy of Donald speelt: de besturing, de moves en de mogelijkheden blijven identiek. Dat voorkomt verwarring en maakt het makkelijk om op elk moment te wisselen. Maar, in ware Disney-stijl, zijn de animaties wél uniek. Zo slingert Donald zich met een ontstopper omhoog, terwijl Goofy een vork gebruikt. Die kleine details geven het spel net dat beetje extra persoonlijkheid.

Maar wat is het dan precies dat je blijft motiveren in Disney Illusion Island? De personages zijn aan het begin van de game hetzelfde als op het einde. Je ontgrendelt geen flitsende kostuums of over-de-top krachten. En toch… blijf je doorspelen. Waarom? Soms hoeft een game niet meer te zijn dan puur speelplezier. Geen ingewikkelde voortgangssystemen, geen eindeloze grind om ergens te komen. Illusion Island voelt nergens als werk, nergens als oneerlijk, en overal als een bron van plezier. Elke sprong, elke nieuwe ontdekking, elke glimlach van een personage maakt het de moeite waard om verder te gaan. Toch zijn er voor de echte ontdekkers onder ons wel degelijk extra’s te verzamelen. Over het hele eiland liggen zogenaamde Glimts verspreid , kleine glinsterende objecten waarmee je concept art kunt vrijspelen. Best leuk, maar persoonlijk raakte ik daar niet bijzonder enthousiast van. Wat ik wél erg kon waarderen? De Tokuns. Deze charmante verzamelobjecten geven achtergrondinformatie over de personages én laten je nostalgische throwbacks ontdekken naar het rijke verleden van Disney. Denk aan eerbetonen aan klassiekers zoals Steamboat Willie, stukjes geschiedenis die je terugvoeren naar de wortels van het bedrijf. Als liefhebber van Disney en zijn nalatenschap voelde dat voor mij als een klein feest om te vinden. En dan is er nog de camera, die je later in de game ontvangt. Hiermee kun je op zoek naar Hidden Mickeys, de iconische silhouetten van Mickey’s hoofd, subtiel verstopt in de omgeving. Het is een knipoog naar de Disney-parken, waar fans al decennia lang speuren naar deze verborgen muizen. Dat zulke tradities ook in deze game een plek krijgen, maakt de ervaring alleen maar rijker.

Wat vooral zo fijn is: niets hiervan is verplicht. Je hoeft geen enkel verzamelobject te vinden om verder te kunnen. Het spel dwingt je niet om elke hoek af te speuren, elke kamer drie keer door te ploegen, of elk geheim koste wat kost te onthullen. Alles is optioneel, en juist daardoor voelt het ontdekken zoveel bevredigender. Je speelt in je eigen tempo, op jouw manier. Het voelt niet als het afwerken van een lijst zoals in zoveel andere games. Wil je gewoon door het avontuur heen springen met je favoriete personage aan je zijde? Prima. Wil je juist elke pixel van Monoth doorgronden en elk mysterie ontrafelen? Dan zit je hier ook helemaal goed. En natuurlijk: als je graag die 100% op je savefile wilt zien oplichten of elke achievement binnen wil halen, dan wacht er een schatkist aan extra uitdagingen op je.

Misschien zijn er spelers die wat meer uitdaging zoeken. Dat is begrijpelijk want Disney Illusion Island is namelijk nergens echt moeilijk. Maar dat is ook precies de bedoeling. Deze game is ontworpen met een breed publiek in gedachten: van jonge spelers die voor het eerst een controller vasthouden tot volwassenen die zijn opgegroeid met Mickey en Donald. De moeilijkheidsgraad is laagdrempelig, en dat werkt in zijn voordeel. Word je geraakt door een vijand of ontwijk je een aanval net iets te laat? Dan verlies je een hartje. Zijn al je hartjes op? Geen zorgen. Je keert gewoon terug naar het laatste checkpoint, iets dat is bijna nooit verder dan een minuut geleden.

Waar Illusion Island écht in uitblinkt, is in zijn lokale co-op. Tot vier spelers kunnen samen op avontuur gaan, op één scherm. Of je nu speelt met je broertje, je nichtje, je beste vriend of gewoon met het hele gezin: dit is een game die samenspel beloont en samenwerking centraal stelt. De co-op is niet alleen gezellig, maar ook functioneel doordacht. Spelers kunnen elkaar omhelzen om hartjes te delen. Ja, een knuffel geneest hier echt wonden, of een touw naar beneden gooien om een speler te helpen die een sprong net niet haalde. Het zijn die kleine, slimme toevoegingen die ervoor zorgen dat Illusion Island meer is dan gewoon ‘samen spelen’. Het is sámen een avontuur beleven. Of je nu een doorgewinterde gamer bent of nog nooit een platformer hebt aangeraakt, deze game zorgt ervoor dat iedereen mee kan doen. Niemand blijft achter, en iedereen heeft een rol. Precies zoals het hoort in een goede Disney-ervaring.

Voor wie na de hoofdgame nog niet genoeg heeft gehad, is er goed nieuws: Disney Illusion Island wordt geleverd met alle tot nu toe verschenen DLC. Dat betekent dat je meteen toegang hebt tot extra content en zelfs de gloednieuwe uitbreiding C.A.S.H. waarin niemand minder dan Dagobert Duck zijn intrede doet. Met zijn bekende gierigheid en scherpzinnigheid brengt Dagobert een compleet nieuw hoofdstuk naar het eiland Monoth, vol frisse uitdagingen en charmante verwijzingen naar de wereld van DuckTales. Het voelt als een beloning voor wie nog niet klaar is met verkennen of simpelweg geen afscheid wil nemen van deze kleurrijke wereld.

Walt Disney zei het zelf: “It was all started by a mouse.” En hoe treffend is het dat voor een hele nieuwe generatie gamers hun avontuur in het genre van Metroidvania-platformers juist weer begint met diezelfde muis? Disney Illusion Island voelt als een liefdevolle terugkeer voor Mickey en zijn vrienden. Een game die met beide armen het verleden omhelst, maar ondertussen zelfverzekerd vooruit stapt. Het is een moderne ode aan de klassieke Illusion-reeks, maar ook een hartverwarmende viering van alles wat Disney zo magisch maakt. Van de iconische personages tot de rijke tekenfilmgeschiedenis die in elke hoek van de spelwereld doorklinkt. De speelse, ontspannen sfeer maakt het een game die je nooit onder druk zet, maar je steeds weer uitnodigt om verder te verkennen. En het verhaal? Charmant, grappig en precies wat je hoopt van een avontuur met deze vier vertrouwde gezichten. Na zo’n acht uur rolden de credits over mijn scherm. Maar er is nog zoveel te ontdekken, te verzamelen en in kaart te brengen. En dus weet ik dat ik de komende dagen nog vaak ga terugkeren naar Monoth, om samen met Mickey, Minnie, Donald en Goofy op avontuur te blijven gaan.