Review: The Lord of the Rings: The Rings of Power – aflevering 6 ‘Udûn’

The Rings of Power heeft in de eerdere vijf afleveringen alle tijd genomen om de wereld te tonen. De personages op de juiste plek te zetten. Rassen, geschiedenis en relaties uit te diepen. Aflevering 6, Udûn, laat tot in perfectie zien wat er op het spel staat. Alle opbouw uit de eerdere vijf afleveringen komen samen in een aflevering die Peter Jackson’s Lord of the Rings-trilogie eer aan doen.

Eindelijk weten we meer over Adar. Eindelijk wordt (gedeeltelijk) duidelijk welk spel hij speelt. Een Elf, aangetast door het kwaad van Morgoth, om zo één van de eerste Orcs te worden. Of een Uruk, zoals hij het zelf noemt. Een krachtige, maar enge manier om na te denken over wat zijn pad ons kan brengen. Aan de ene kant zo loyaal als een Elf, maar dan richting zijn ‘kinderen’ de Orcs, terwijl hij aan de andere kant makkelijk over lijken gaan. Helemaal wanneer duidelijk wordt hij hij de complete Southlands van de kaart wil krijgen om daar een nieuwe plek te creëren. Mordor.

Ik neem hierboven niet zonder reden de trilogie van Peter Jackson in mijn mond. In mijn ogen is dit de meest perfecte filmtrilogie ooit vastgelegd op beeld, met Return of the King zelfs mijn meest favoriete film. Ook Rings of Power weet, net zoals Jackson dat deed in zijn films rondom de grote veldslagen, in te zoomen op het leed van hen die betrokken zijn bij dat wat komen gaat. Om te laten zien waar de Mens voor vecht. We zien jonge kinderen, oudere vrouwen, mannen die eigenlijk niet meer kunnen strijden. Een deprimerend schouwspel waardoor het komende gevecht (welke we eindelijk mogen zien in deze aflevering) emotioneler is dan op het eerste gezicht misschien gedacht wordt.

Gelukkig duurt het dan ook niet lang en weet Udûn ons meteen recht in het gevecht te gooien. Goed detail hierbij is dat het inmiddels befaamde hilt steeds centraal staat. Want hoewel in het begin van Udûn niet duidelijk is waarom dit oud stuk wapen zo belangrijk is, weten we dat op het moment dat de credits over het scherm lopen wél. Het gegeven dat er geen kracht bekend is bij Mens of Elf die het hilt kan breken, laat de ware herkomst nog meer doorschijnen. Een scene die doet denken aan Gimli’s brekende hakbijl wanneer hij op die ene Ring wil slaan in The Fellowship of the Ring.

Een mooi moment (dat snel zichzelf lijkt te herhalen) is wanneer zaden geplant worden om nieuw leven te creëren. Niet alleen schijnt het een beetje licht op de cultuur van de Elven, ook is dit ‘life in defiance of death’ een prima stukje worldbuilding. Helemaal wanneer we het Adar zien doen. Het brengt een inzicht in zijn campagne, zijn haat richting dat om hem heen, maar ook een stuk van zijn geschiedenis. De gevallen Elf is duister, maar ook in de meest duistere omgevingen valt licht wanneer genoeg toortsen branden.

De Orc is gecreëerd als vijand. Een duister wezen, gevuld met haat met het enige doel om jou te doden. Een tegenstander voor de held in elk verhaal. Rings of Power brengt echter op onverwachte manier empathie naar het ras. Galadriel kijkt anders naar de wezens dan Adar doet. Orcs hebben een eigen wil, een eigen kracht, een zicht op de wereld en zelfs gevoelens. Het bestrijden van hen, wat keer op keer een genocide lijkt te zijn, lijkt een noodzakelijk kwaad voor het goede te zijn. Echter, de slachtpartijen voelen anders wanneer Galadriel eindelijk Adar voor zich heeft. Volgens haar moet Middle-earth op een bepaalde manier vormgegeven worden, met bepaalde inwoners. Exact zoals Sauron er ook over denkt. Zonder duister is er geen licht, dus is het goed om de duisternis soms binnen te laten.

Maar waar deze aflevering echt straalt, is het feit dat alle verhaallijnen op meesterlijke wijzen same weten te komen. In dramatische scenes gevuld met actie komen de personages (tenminste, veel van ze) bij elkaar, zonder het uitdiepen van relaties, loyaliteit en de wereld te vergeten. Hoewel de actie niet zo groots is als een Helms Deep (dat is hier ook helemaal niet nodig) is het duidelijk voelbaar dat de makers zich hier niet in willen houden. Ledematen vliegen door de lucht, bloed spuit uit de overgebleven stukken lichaam. Waldreg is duidelijk de grote verrader onder de mensheid, maar misschien was dit puur uit angst. Dat de serie de Mensheid tegenover zichzelf zet in dit duistere uur is niet alleen schokkend, maar het maakt ook Adar’s visie duidelijk; het leven van een Mens is niet meer of minder waard dan het leven van een Orc.

Duidelijk is het tijdens deze momenten gevuld met actie (en helemaal wanneer de rijders van Númenor op komen dagen), dat dit een Lord of the Rings-serie is. Denk aan veel rijders op paarden, het gestamp van de hoeven op de grond, snelle, dynamische actie en spectaculaire shots. Deze momenten zijn prachtig vastgelegd waardoor je nooit het overzicht van het gevecht verliest en blijf weten waar iedereen is. Het gevecht tussen Arondir en een bijzonder grote Orc liet mij zelfs twijfelen of Rings of Power hier even een Game of Thrones-stunt uit ging halen.

Toch, wanneer het gevecht een einde vind en iedereen opgelucht adem kan halen, blijkt snel dat Adar’s plan toch in werking is gezet. We werden eerder al gewaarschuwd dat Sauron plannen leek te hebben voor de Southlands, waardoor we nu de val van dit gebied in beeld te zien krijgen. Een mooi landschap gevuld met gras en zon, veranderd snel in een barre leefomgeving waarbij de warmte van diezelfde zon nooit de grond zal aanraken. Adar loog niet toen hij zei dat hij Middle-earth zou veranderen. Door dammen los te laten en het wilde water in vurige lava te laten vallen weet een kettingreactie van ontploffingen een bepaalde berg vuur te laten spugen en het land om zich heen compleet te hullen in schaduw. Mordor is geboren.

De zesde aflevering gaat de boeken in als een bijzonder sterke, zo niet de beste aflevering van Rings of Power tot nu toe. De uitdagingen zijn groter dan ooit en het kwaad meer aanwezig dan gehoopt. Nooit eerder wist een tv-serie te doen wat deze show neer weet te zetten. Dit is fantasy op haar best. Dit is een nieuwe standaard voor het genre op het ‘kleine scherm’.