Review: The LEGO Ninjago Movie Video Game

Review: The LEGO Ninjago Movie Video Game

12 oktober 2017 Uit Door Bas van Dun

LEGO is groter dan ooit. Waar we als gamers al vele jaren weten dat de kracht van de bouwblokken aanwezig is in onze favoriete vorm van entertainment, weten de over het algemeen gele personages sinds enkele jaren het bioscooppubliek ook goed te vermaken. Met het briljante The LEGO Movie en het hilarische The LEGO Batman Movie werd een goed startschot gegeven. Nu is het aan de NINJAGO-lijn van het speelgoed om aldaar harten te veroveren. En niet alleen daar, ook op je spelplatform komen de Ninja’s voorbij.

Ik ben even de archieven van GameParty ingedoken en kwam daarna tot de conclusie dat dit de zeventiende keer is dat ik een review schrijf over een game uit de LEGO-serie. Daarom voel ik me persoonlijk als de ‘kenner der LEGO-games’ op de redactie van GameParty. Jarenlang speel ik de vele games in deze franchise(s) al en geniet ik met volle teugen. Natuurlijk, niet elke game was even goed als de andere. Zo vond ik het grappig dat mijn minst favoriete tot nu toe de game was die gebaseerd was op de LEGO movie en niet op een bestaande franchise. Met LEGO Ninjago begon ik weer aan een game die niet de roots had in een andere serie, maar dichterbij het hart van LEGO zelf.

Mocht je, net als ik, al wat ervaring hebben met de LEGO-games, dan voel je je meteen thuis wanneer je dit nieuwe spel gaat starten. Maar, waar de meeste titels de charme van bestaande, grote franchises mogen dragen (Star Wars, Jurassic World, Indiana Jones, Harry Potter), moet deze game het doen met een bestaande LEGO-lijn. En dat brengt een extra uitdaging met zich mee. Want niet iedereen is zo bekend met NINJAGO als met Star Wars, toch? Ik persoonlijk had er dan ook helemaal niets mee, maar besloot de film eerst te gaan bekijken in de bioscopen voordat ik aan de game zou beginnen. En dat was een slimme zet. De herkenning, de stijl, de sfeer, het klopte allemaal.

De game volgt dan ook de film op de voet. Je zou het dan ook als een grote spoiler voor de film kunnen zien, dus zorg ervoor dat je die hebt gezien voordat je aan deze game begint. Sterker nog, de vele cutscenes zijn gewoon scenes uit de film. Waarbij wel meteen opviel dat de originele stemmencast vervangen is in die scenes door de stemacteurs die de game hebben voorzien van hun stem. Consistentie, netjes. Jij bent een inwoner van de stad Ninjago, alsook onderdeel van het super geheime Ninja-team dat deze stad veilig moet houden. De stad ligt namelijk naast een vulkaan waarin de kwade Lord Garmadon zijn basis heeft. En hij valt enkele keren per week de stad aan. Voor totale overheersing, je weet wel. Plottwist: Lloyd, de groene Ninja, is de zoon van Garmadon! Wanneer je op zoek gaat naar ‘The Ultimate Weapon’ om de grootste aanval van Garmadon tot op heden af te slaan, gaat alles fout en is het aan jou en je team om op zoek te gaan naar ‘The Ultimate Ultimate Weapon’. Want twee keer ultimate is veel krachtiger dan eenmaal!

Niet alleen volgt de game de film op de voet, ook de voorgaande games worden steevast als bronmateriaal beschouwd. Niet qua verhaal, maar wel qua gameplay. Er zijn dan ook veel dingen hetzelfde. Maar er zijn ook dingen anders. Waar je inmiddels gewend bent dat je diverse levels speelt en in een grote hub nog vele missies moet zien te doen, zijn de levels nu gigantisch groot en de kleinere hubs verbinden deze aan elkaar. Al zijn er ook de nodige losstaande hubs aanwezig om helemaal in los te gaan. Zo zijn er de races, de kleine missies en de zoektochten naar de verdraaide gouden blokken. De levels zijn dus langer, maar vallen vaak terug op bekende elementen. Platformen, slaan, dingen breken en opnieuw bouwen en studs verzamelen. Het is niets nieuws. Toch is dit gemixt met nieuwe elementen. Zoals de stukken waarin je in mechs zit, al vliegende door de lucht. Want de Ninja’s hebben uiteraard grote robots om mee te vechten. Het voelt heel erg aan als Power Rangers. Op deze momenten veranderd de game naar een lichte Star Fox-kloon. Gecombineerd met felle kleuren en over de top LEGO-actie, natuurlijk. Op spannende momenten laat de game je acties in slowmotion zien. Daarnaast is het leuker dan ooit om een zo hoog mogelijke combo te krijgen. Hoe hoger je combo, hoe meer studs waard gaan zijn.

Toch heeft de game ook z’n minpunten. Want begrijp me niet verkeerd, hoewel de LEGO-titels erg leuk zijn, er is altijd ruimte voor verbetering. Zo merkte ik op de Xbox One dat de games soms qua frames in ging storten wanneer ik met twee spelers aan het spelen was op drukke momenten. En de laadtijden waren net even te lang. Ik hoop dan ook oprecht dat de ontwikkelaar nog tijd gaat vinden om een patch uit te brengen, want dit zijn geen fouten die niet met een update verholpen kunnen worden. Het ding is dat, net als elke andere LEGO game, ook Ninjago het leukste om te spelen is met twee spelers. Maar als de framerate dan van tijd tot tijd helemaal in gaat kakken, brengt dat een behoorlijk smetje met zich mee. Wederom is er geen optie om de game online te spelen met een tweede speler, zoals we gewend zijn. Maar ergens is dat ook niet erg. Dit soort games moeten met twee op de bank gespeeld worden.

Stiekem is dit gewoon een hele goede LEGO-game. Ja, er zijn de laatste jaren echt hele goede geweest, alsook games waar ik me met moeite tot de honderd procent heb kunnen werken. Ninjago doet net genoeg nieuwe dingen, gecombineerd met het oude, om een frisse blik te geven. Hoewel er geen licentie van een externe partij aan de game verbonden is, weet Ninjago goed op eigen benen te staan. De humor is op momenten sterk en eigenlijk, heel stiekem, vond ik de game leuker dan de film. Dus, pak een verhullende doek, pak je wapen en verkleed je als een LEGO Ninja..go!