Review: Andor aflevering 4 ‘ Aldhani’

Na een rustige start, resulterende in een derde aflevering vol actie en emotie, lijkt Andor met haar vierde aflevering de rust weer terug te laten keren. Echter, dat is niet het belangrijkste wat zijn rentree maakt…

Hoewel het origineel drie films duurde voordat we Mon Mothma voor het eerst op het scherm zagen (het personage betrad in Return of the Jedi de originele Star Wars trilogie), is de naam belangrijker dan lange tijd gedacht werd. Waar ze letterlijk één scene had waarin ze uit moest leggen hoe de aanval op de Death Star er uit ging zien, bleek dat ze de ware leider achter de gehele Rebel Alliance was. Toch was het personage snel een favoriet bij velen. Caroline Blakiston, de actrice die haar speelde zal in de jaren tachtig echter nooit hebben verwacht dat veertig jaar later ‘haar personage’ terug zou keren in een serie zoals Andor.

Natuurlijk nam Genevieve O’Reilly haar rol al op zich in kleine scenes voor de Prequel Trilogy, maar pas in Rogue One werd haar rol groter. Het is dan ook logisch dat ze terugkeert voor Andor, de serie die het ontstaan van de Rebellen gaat laten zien. Nu, in de vierde aflevering keert O’Reilly met verve terug. Ze straalt Blakiston uit in haar manier van het brengen van dialoog, zonder haar Rogue One scherpheid te verliezen. Dit is de opkomst van de Mon Mothma die we kennen, de meest belangrijke politieke figuur die van binnenuit de strijd aangaat tegen het regerende Keizerrijk.

Met Mon Mothma komt ook een compleet nieuw strijdtoneel. De realistische, maar tragische plek op Ferrix is achter ons gelaten en maakt plaats voor het ‘traditionelere sci-fi’-ogende Coruscant. Natuurlijk een planeet waar we in de Prequels al heel wat tijd door hebben gebracht (en zelfs even in Return of the Jedi), maar nooit eerder zagen we deze ‘stad’ onder het bewind van The Empire. Visueel gezien oogt de planeet dan ook bekend maar nieuw. Het contrast is scherp. Met vele witte omgevingen, strakke lijnen en georganiseerde omgevingen staat dit Coruscant compleet tegenover het zanderige, vieze en gebruikte Ferrix.

Mon Mothma krijgt in deze aflevering alle tijd om te laten zien wie zij is. Tenminste, aan de buitenkant. Ze is getrouwd, haat haar man en heeft geheime afspraken met Luthen. Luthen zelf heeft hier een compleet andere identiteit aangenomen, iets wat duidelijk maakt dat hij vol in het licht staat, maar opereert vanuit de schaduwen. Deze rijke dealer in antieke objecten is duidelijk een front voor een operatie die niet bekend mag worden. Het is daar waar hij en Mon Mothma samen lijken te werken.

Interessant is dat meteen ingegaan wordt op het feit dat de logistiek van de Rebellen, de opkomst van de Alliantie, bijzonder moeilijk is wanneer niemand mag weten wat je doet. Het verplaatsen van geld en middelen zonder dat dit opvalt is lastig. Helemaal wanneer je een uitzonderlijk fijne burger bent die in het grootste geheim de grootste aanval op een overheersend regime plant. Het is een lastige situatie, iets wat duidelijk wordt wanneer een etentje gepland is tussen Mothma en een senator die duidelijk een tegenstander is van haar geloof. Mothma komt dan ook over als een bom met een timer, en de wijzer lijkt sterk richting de nul te gaan.

Hier tegenover staat meteen het ogenschijnlijk realistische, bureaucratische conflict bij hen die voor The Empire werken. Nadat Andor wist te ontsnappen uit de Preox-Morlana Corporate Zone, neemt The Empire de plek over. Onze agenten uit de vorige afleveringen worden weggestuurd. Syril keert zelfs terug naar zijn moeder… op Coruscant. Ook weet de aflevering slim gebruik te maken van het voorval om de een ‘security council of Imperial intelligence supervisors’ te introduceren. Elk van hen is verantwoordelijk voor een bepaald gebied, stelsel of een planeet. De politieke keuzes die gemaakt worden dienen als een introductie voor Supervisor Dedra Meero, een personage dat overambitieus lijkt te zijn, maar tussen de bedrijven door een patroon ziet in aanvallen van de Rebellen. Zij kan een gevaarlijke schakel worden in het schaakspel dat Andor heet. Doordat er niet naar haar geluisterd wordt, is duidelijk hoe het kan dat de Rebellen met zoveel weg konden komen rond deze tijd. The Empire voelt zich te belangrijk, te machtig. Iets wat Andor zelf ook al aangaf in de vorige aflevering. Het maakt het mogelijk om de Rebel Alliance te starten op een realistische manier.

Echter, de aflevering vergeet niet dat het verhaal ook draait om titelheld Cassian Andor, wiens verhaal nog niet op Coruscant speelt. In de laatste aflevering zagen we hoe hij door Luthen Rael van de planeet gehaald werd om hem te helpen met een volgende stap. Nu, als ingehuurde ‘mercenary’ sluit Andor zich aan bij enkele Rebellen tijdens de laatste momenten voor een aanval op The Empire. Hier is duidelijk te zien dat Andor op locatie geschoten is en niet in The Volume, het scherm van ILM waar achtergronden met LED-schermen tot leven worden gebracht. Met prachtige vergezichten, groene bergen en fijne bossen lijken deze scenes haast uit een Middle-earth verfilming te komen.

Helaas moet ik concluderen dat dit in mijn oogpunt het minder spannende gedeelte van de aflevering was. De dialogen, de conflicten en opzetjes op Coruscant wisten mij aan het scherm vast te houden, maar de scenes op Aldhani, zoals de groene planeet heet, gaven behoorlijk wat gas terug. De groep staat op de vooravond van iets groots maar moet nu ineens de plannen aanpassen omdat Andor zich bij hen aansluit. Natuurlijk zorgt dit er niet voor dat de aflevering minder goed was. In tegendeel. Ik ben geïnvesteerd in het personage en wil weten wat er gaat gebeuren. Niet alleen met Andor, maar ook met de nieuwe personages om hem heen. Het contrast met de snellere scenes op Coruscant is duidelijk, maar de bedrijvige planeet trekt de aandacht meer.

Deze vierde aflevering voegt veel toe. Het is fantastisch om oude plekken zoals Coruscant door nieuwe ogen te zien terwijl Andor zijn eerste intrede doet bij dat wat mogelijk The Rebel Alliance gaat heten. De aflevering gebruikt zijn tijd om dingen op te zetten en lagen gevuld met diepgang toe te voegen. Want hoe hoger de toren, hoe harder de val…